Interview Corien

OUDE UITGAVEN EN OBSCURE DICHTBUNDELS ZIJN VAAK SNEL WEG

Corien heeft een bloedhekel aan weggooien en houdt enorm veel van lezen. Reden genoeg om drie jaar geleden een boekenkastje voor de deur te zetten. Als ze haar woning heeft uitgemest zet ze ook wel eens andere spullen in en op het kastje: in bosjes bij elkaar gebonden kleurpotloden, beeldjes, inpakpapier en wat ze verder maar tegenkomt. Alles wordt meegenomen. En het is dichterbij dan de kringloopwinkel!

Wat een apart kastje!

‘Mijn man heeft het gemaakt van een oud kistje. Om het de hoogte in te krijgen heeft hij het bevestigd op bezemstelen. De binnenkant is bekleed met plastic en er hangt een klep voor die ook van plastic is. Desondanks regent het soms in en worden de boeken nat. Ik haal ze er dan uit en droog ze. Bij zware storm en regen zet ik het kastje binnen en ook als we op vakantie gaan.’

Hoe kom je aan de boeken?

‘Regelmatig worden er spontaan boeken ingezet door buurtbewoners. Toen ik jarig was heb ik een keer aan mijn gasten gevraagd om boeken mee te nemen die ze kwijt wilden. Een van hen kwam zelfs met een tas vol aanzetten. Soms worden meegenomen boeken later weer teruggezet. Ook koop ik veel boeken tweedehands. Ik kan het niet laten. Als ik ze uit heb, belanden ze ook vaak in het kastje.’

Wat voor een soort boeken staan er in het kastje?

‘Romans, thrillers, chicklit, literatuur, kookboeken, van alles wat. Soms worden er reisgidsen ingezet van vijfentwintig jaar oud of boeken die volledig uit elkaar hangen. Dat vind ik vervelend. Dan moet ik ze naar de kringloopwinkel brengen of weggooien. Dat is uiteraard niet de bedoeling. Jammer genoeg worden er weinig kinderboeken aangeboden.’

Is de omloopsnelheid hoog?

‘Wisselend. Soms is een boek binnen een dag weg en soms staat het er wel een maand.

Opvallend genoeg lopen populaire items als thrillers en chicklit en ook romantische romans niet zo goed. Laatst stond er een kookboek in van Jamie Oliver. Ik had verwacht dat het direct meegenomen zou worden, maar dat heeft best een tijd geduurd. Het zwaardere, meer literaire werk gaat veel beter. Een oudoom van mijn man heeft ooit een dichtbundeltje gepubliceerd. Ik had nooit kunnen vermoeden dat deze binnen een week verdwenen zou zijn. Dat geldt ook voor oude uitgaven. Die worden snel meegenomen. Als een boek te lang blijft staan, dan breng ik het naar de kringloopwinkel en soms naar een ander kastje, waar het misschien beter op zijn plaats is.’

Kijk je vaak in het kastje?

‘Elke dag. Het is een hobby geworden. Vaak tel ik hoeveel boeken erin staan en dan tel ik ze de volgende dag weer. Dan weet ik hoeveel boeken er zijn meegenomen. Ik orden het kastje en zet alles recht. Als er teveel boeken zijn, worden ze soms bovenop de rij boeken in het kastje gelegd. Dan neem ik ze mee naar binnen en zet ze terug als er weer ruimte is. Ik kijk ook regelmatig in andere kastjes. Gewoon omdat het leuk is. En omdat ik altijd nog wel leesvoer voor mezelf kan gebruiken.’

Spreek je met bezoekers van het kastje?

‘Zeker. Ik hoor altijd dat het een goed kastje is, met interessante boeken. Mensen lopen er speciaal voor om. Ik heb er ook een tijdje het tijdschrift Arts en Auto ingelegd. Er was een buurtbewoner die deze bladen altijd meenam en me zelfs vroeg om ze voor hem apart te houden. Later hoorde ik dat hij naar aanleiding van mijn tijdschriften een artikel had geschreven voor Arts en Auto. Dat zijn leuke dingen. Ook is er een moeder die haar kind altijd een boek laat uitkiezen. Niet een kinderboek, maar een boek dat ze zelf gaat lezen. Soms leest ze het en soms zet ze het later terug. Bijvoorbeeld toen haar kind een boek over ‘schaken’ had uitgekozen.’

Heb je nog wensen?

‘Ik zou nog wel een extra plank aan de onderkant willen hebben, zodat ik ook grote boeken kwijt kan. Mijn man denkt erover na hoe hij dat kan realiseren.’