Interview Siemon
DE VERZAMELDE WERKEN VAN GERARD REVE STONDEN ZOMAAR VOOR MIJN DEUR
Het is 2007 en Siemon staat vol in het leven als hij wordt getroffen door een beroerte. Hij raakt rechtszijdig verlamd en lijdt aan zware afasie. Praten lukt niet meer; de simpelste woorden en zinnen komen er niet uit. Hij voelt zich eenzaam en opgesloten. Zijn hersenen laten hem voortdurend in de steek. Met alles wat hij in zich heeft knokt Siemon zich terug. Dat hij moeite heeft met lopen en afhankelijk is van één arm, heeft hij geaccepteerd. Het geluk dat hij weer kan praten is te danken aan een tomeloze inzet en een beetje mazzel. In zijn brein hebben de juiste hersencellen elkaar weer weten te vinden.
Nu - twaalf jaar later - kost het voeren van een gesprek hem nog steeds veel energie. ‘Ik heb getwijfeld of ik dit interview aan zou gaan, maar ik wilde het graag.’ Ik verzeker hem dat ik er niets van zou hebben gemerkt, als hij het me niet had verteld. Hij glimlacht berustend. ‘Vanavond betaal ik de tol.’
Voor zijn woning staat de grootste boekenkast die ik tot nu toe in Amsterdam heb gespot: twee brede schuifdeuren en drie verdiepingen hoog. Daarboven een keurig dakje van golfplaat. Het kastje staat vol. Tjokvol. Er hebben zich zelfs stapeltjes boeken gevormd voor de rijtjes boeken die rechtop staan.
Waarom ben je met dit boekenkastje begonnen?
‘Dat heeft alles te maken met die beroerte. In 2007 was ik werkzaam als interim-manager. Ik was zelfstandig ondernemer en kon niets meer. Als manager moet je veel praten en tengevolge van de afasie was het uitgesloten dat ik mijn oude professie nog zou kunnen oppakken. Toen de zwaarste periode achter de rug was, moest er weer brood op de plank komen. Ik ben toen een online winkel gestart waarin ik producten verkoop die speciaal zijn ontwikkeld voor mensen met beperkingen tengevolge van hersenletsel.’
Siemon maakt met één hand een kartonnen doosje open en demonstreert een aardappelschiller voor eenhandigen. Hij wijst op doosjes die langs de wanden staan opgestapeld. De naam van de onderneming is heel toepasselijk: Weerhandig.
‘Mijn schuurtje staat ook vol. Doordat ik steeds meer producten ging verkopen, ontstond er een ruimteprobleem in mijn woning. Sinds de beroerte lukt het me niet meer om boeken te lezen. Daarom heb ik ongeveer drie jaar geleden besloten om de boeken naar ‘buiten’ te doen. Dat ruimde lekker op.’
Alle boeken?
‘Ik heb een handjevol persoonlijke boeken ‘binnen’ gehouden. De rest is inderdaad naar ‘buiten’ gegaan.’
Hoe ben je aan het kastje gekomen?
'Eerst heb ik bij de gemeente een subsidie aangevraagd voor de aanschaf. Daar kreeg ik vrij vlot een positieve reactie op. Daarna ben ik gaan zoeken op Marktplaats en vond een goede kast in Brabant. Dat is de kast die hier nu voor de deur staat.'
Heb je er veel werk aan?
'Ik heb aan bewoners uit de buurt gevraagd om zich over het kastje te ontfermen. Twee buurvrouwen hebben zich opgeworpen. Zij zorgen dat het netjes blijft en dat de boeken rechtop staan en op de juiste plek. De kast is onderverdeeld in een aantal categorieën, bijvoorbeeld reizen, eten, internationaal, kinderboeken. De omloopsnelheid is ongeveer 2-3 maanden. In die periode zijn alle boeken meegenomen en vervangen door andere. Zelf kijk ik niet meer zo vaak wat er bijkomt. Ik heb er geen tijd voor. Ik heb het te druk met mijn onderneming. Qua onderhoud hoef ik er niets aan te doen. Het kastje staat in de beits en tot nu toe houdt dat zich prima.’
Zijn er regels?
'Er is één regel. Je mag een boek lenen, maar moet het boek weer terugbrengen als je het uit hebt. Daar houdt niemand zich aan. Gelukkig worden er wel steeds andere boeken in het kastje geplaatst, zodat de inhoud op peil blijft. Dat is zo gegroeid, ik heb er geen moeite voor hoeven doen. Een enkele keer verwijder ik een boek. Als het bijvoorbeeld een specialistisch vakboek is, laat ik het één week staan en daarna deponeer ik het in de papierbak.'
Heeft het kastje een buurtfunctie?
'Ik word vaak aangesproken op straat. Het is goed voor mij om gesprekjes te voeren met voorbijgangers. Ik merk dat het kastje echt van de buurt is geworden. Een tijdje geleden belde een buurman aan met het voorstel om lampjes aan de kast te bevestigen, zodat de inhoud ook zichtbaar is als het donker is. Ik vond dat prima en hij heeft dat uitgevoerd. Een andere buurman scheert altijd mijn heg, zodat deze niet boven het kastje uitgroeit. Er staan vaak buurtbewoners een praatje te maken en ze adviseren elkaar over te lezen boeken. Het is echt een geliefd kastje.’
Geen vandalisme?
'Dat is gelukkig nooit voorgekomen. Als ik er niet ben, is het kastje gewoon open en dat gaat altijd goed.'
Wat is de grootste verrassing die je tot nu toe in het kastje hebt aangetroffen?
'De verzamelde werken van Gerard Reve stonden zomaar voor mijn deur. Die waren binnen één dag weg. Verder staan er ook wel eens Arabische of Poolse boeken in de kast. Ik herken ook wel eens boeken uit mijn jeugd. Ik kom uit een eenvoudig gezin en wij hadden een kastje thuis met Het Aanzien van … (12 maanden wereldnieuws per jaar). Die boeken zie ik hier dan terugkomen. Dat vind ik mooi.’ *
Meer lezen over Siemon en zijn onderneming:
